Szczegóły

Opublikowano: 14 sierpień 2024

Polityka ochrony małoletnich

w

 Spółka Lekarska "Biegunowa" s. c.

Ul. Biegunowa 2

59-220 Legnica

wersja nr 1 z dnia 14.08.2024r.

 

 

Przygotował	Zatwierdził
Dominika Hassa EA24	Ewa Sowizdrzał

 

Cel

Każde dziecko powinno być traktowane z troską, wrażliwością, uczciwością i szacunkiem podczas każdej interwencji medycznej, ze szczególnym uwzględnieniem jego osobistej sytuacji, samopoczucia i specyficznych potrzeb, a także z pełnym szacunkiem dla ich fizyczności i integralności psychicznej

 

Spółka Lekarska "Biegunowa" s. c, określana dalej jako PRZYCHODNIA BIEGUNOWA działa dla dobra dziecka i w jego najlepszym interesie poprzez zapewnienie bezpieczeństwa, szacunku i godności małoletnim Pacjentom. Jako podmiot medyczny zobowiązujemy się do ochrony dzieci przed wszelkimi formami nadużyć: fizycznych, seksualnych, emocjonalnych i zaniedbania.

 

Definicje

Personel lub członek personelu/pracownik - każdy pracownik placówki medycznej bez względu na formę zatrudnienia, w tym współpracownik, stażysta, wolontariusz lub inna osoba, która z racji pełnionej funkcji lub zadań ma (nawet potencjalny) kontakt z dziećmi.

Kierownik Jednostki/Kierownictwo Jednostki – reprezentant/reprezentanci Spółki Lekarskiej "Biegunowa" s. c, który/którzy jest/są uprawniony/uprawnieni do podejmowania decyzji o działaniach Przychodni.

Dziecko- każda osoba do ukończenia 18. roku życia.

Opiekun dziecka – osoba uprawniona do reprezentacji dziecka, w szczególności jego rodzic lub opiekun prawny.

Zgoda rodzica dziecka – zgoda co najmniej jednego z rodziców / opiekunów prawnych. Jednak
w przypadku spraw istotnych dla dziecka oraz przy braku porozumienia między rodzicami dziecka należy poinformować rodziców o konieczności rozstrzygnięcia sprawy przez sąd rodzinno opiekuńczy.

Ochrona dzieci – działania podjęte w odpowiedzi na konkretne sygnały dotyczące dziecka lub dzieci, które mogą doznawać krzywdy lub być wykorzystywane.

Zagrożenie bezpieczeństwa/ krzywdzenie dzieci – każde zamierzone lub niezamierzone działanie osoby lub społeczności, które ma szkodliwy wpływ na zdrowie, rozwój fizyczny
i psychospołeczny dziecka. Krzywdzenie może przyjmować różne formy: przemoc fizyczną, zaniedbanie, przemoc seksualną lub wykorzystywanie seksualne, przemoc emocjonalną
i inne.

Krzywdzenie dziecka – popełnienie czynu zabronionego lub czynu karalnego na szkodę dziecka, przemoc wobec dziecka lub zagrożenie dobra dziecka, w tym jego zaniedbanie.

Przemoc domowa - jednorazowe albo powtarzające się umyślne działanie lub zaniechanie, wykorzystujące przewagę fizyczną, psychiczną lub ekonomiczną, naruszające prawa lub dobra osobiste osoby doznającej przemocy domowej, w szczególności:

1. a) narażające tę osobę na niebezpieczeństwo utraty życia, zdrowia lub mienia,
2. b) naruszające jej godność, nietykalność cielesną lub wolność, w tym seksualną,
3. c) powodujące szkody na jej zdrowiu fizycznym lub psychicznym, wywołujące u tej osoby cierpienie lub krzywdę,
4. d) ograniczające lub pozbawiające tę osobę dostępu do środków finansowych lub możliwości podjęcia pracy lub uzyskania samodzielności finansowej,
5. e) istotnie naruszające prywatność tej osoby lub wzbudzające u niej poczucie zagrożenia, poniżenia lub udręczenia, w tym podejmowane za pomocą środków komunikacji elektronicznej;

Przemoc fizyczna - celowe fizyczne krzywdzenie dziecka; obejmuje wszelkie zachowania,
w których użyta jest siła fizyczna i które mają na celu spowodowanie pewnego stopnia bólu lub dyskomfortu, nawet niewielkiego. Obejmuje bicie ręką lub narzędziem, może też polegać na  przykład na uderzaniu, kopaniu, potrząsaniu, rzucaniu, drapaniu, szczypaniu, gryzieniu,  przypaleniu lub łamaniu kości. Skutkiem przemocy fizycznej mogą być złamania, siniaki,
rany cięte, poparzenia, obrażenia wewnętrzne

Przemoc seksualna lub wykorzystywanie seksualne - angażowanie dziecka w aktywność  seksualną przez osobę dorosłą. Obejmuje zachowania  fizyczne, np. dotykanie dziecka, jak i bez kontaktu fizycznego, np. podglądanie lub słowna agresja. Obejmuje także kontakty seksualne między znacznie starszym dzieckiem a młodszym dzieckiem lub jeśli jedna osoba obezwładnia inną niezależnie od wieku. Wykorzystywanie seksualne nie musi wiązać się z kontaktem; jest nim również np. angażowanie dzieci w tworzenie obrazów seksualnych, zmuszanie dzieci do oglądania obrazów
o charakterze seksualnym lub oglądanie czynności seksualnych, zachęcanie dzieci do zachowania
w sposób nieodpowiedni pod względem seksualnym lub uwodzenie dziecka w celu przygotowania go do wykorzystania poprzez zdobycie jego zaufania (w tym za pośrednictwem mediów społecznościowych). W większości przypadków sprawcą jest osoba, którą dziecko zna i której ufa,
a do wykorzystania seksualnego dochodzi często w odosobnionych, indywidualnych sytuacjach. Molestowanie seksualne obejmuje nieakceptowalne i niepożądane zachowania i praktyki
o charakterze seksualnym, które mogą obejmować, ale nie stanowią katalogu zamkniętego, sugestie lub żądania o charakterze seksualnym, prośby o przysługi seksualne i seksualne, werbalne lub fizyczne zachowania lub gesty, które są lub mogą być racjonalnie postrzegane jako obraźliwe lub upokarzające.

Przemoc emocjonalna - każdy akt powodujący naruszenie godności osobistej dziecka, ukierunkowany na wyrządzenie krzywdy, tj. poniżanie, krytykowanie, upokarzanie lub ośmieszanie dziecka, brak odpowiedniego wsparcia i uwagi, powodujące obniżenie jego poczucia wartości. Przemoc emocjonalna to uporczywe emocjonalne maltretowanie dziecka. Przemoc emocjonalna może polegać na celowym mówieniu dziecku, że jest bezwartościowe, niekochane i nieodpowiednie. Może obejmować nie dawanie dziecku możliwości wyrażania swoich poglądów, celowe uciszanie go lub “wyśmiewanie” tego, co mówi lub jak się lub jak się komunikuje. Przemoc emocjonalna często występuje jako wzorzec celowego, długotrwałego, powtarzającego się nie fizycznego zachowania
w ramach relacji zróżnicowanych pod względem władzy. Przemoc emocjonalna może obejmować zastraszanie - w tym zastraszanie w Internecie poprzez sieci społecznościowe, gry online lub telefony  komórkowe - również przez rówieśników dziecka.

Zaniedbanie - brak zapewnienia podstawowych potrzeb dziecka, gdy osoby odpowiedzialne mają środki, wiedzę i dostęp do usług, aby to zrobić. Dotyczy to m.in. jedzenia, ubrania, higieny, nadzoru lub schronienia, co może skutkować poważnym uszczerbkiem na zdrowiu lub rozwoju dziecka. Obejmuje ono również brak ochrony dziecka przed narażeniem na niebezpieczeństwo

Czyn karalny - zachowanie człowieka, które zostałoby uznane za przestępstwo, gdyby popełniła je osoba powyżej 17 roku.

Przestępstwo – np. ciężki uszczerbek na zdrowiu (utrata wzroku, słuchu, mowy, zdolności płodzenia, zeszpecenie, zniekształcenie ciała, spowodowanie ciężkiej choroby), zgwałcenie, zgwałcenie zbiorowe, kazirodcze, wykorzystanie seksualne małoletniego poniżej 15 roku życia, ze szczególnym okrucieństwem, z wykorzystaniem bezradności

Dane osobowe dziecka – wszelkie informacje umożliwiające identyfikację dziecka.

Dane szczególnej kategorii – m. in. dane dotyczące zdrowia, pochodzenia rasowego lub etnicznego, dane dotyczące wyznania, dane genetyczne, ujawniające poglądy polityczne, światopoglądowe, dane dotyczące seksualności lub orientacji seksualnej.

Procedura „Niebieskie Karty” – narzędzie, którego celem jest zapewnienie bezpieczeństwa osobie doznającej przemocy domowej, ale także współpraca przedstawicieli różnych instytucji i podmiotów, które są zobowiązane do reagowania w przypadku uzyskania informacji o wystąpieniu przemocy domowej.

 

Postanowienia ogólne

 

1. Personel przestrzega zasad zapewniających bezpieczne relacje pomiędzy małoletnimi oraz pracownikami.
2. Personel Przychodni BIEGUNOWA. ma na uwadze sytuację i dobrostan dziecka, posiada wiedzę i w ramach wykonywanych obowiązków zwraca uwagę na czynniki ryzyka i symptomy krzywdzenia dzieci. Czynniki ryzyka i symptomy krzywdzenia dzieci stanowią załącznik nr 1 do niniejszej Polityki.
3. Wobec zidentyfikowania czynników ryzyka personel medyczny podejmuje działania profilaktyczne. W przypadku identyfikacji symptomów krzywdzenia dziecka, personel podmiotu medycznego podejmuje działania interwencyjne opisane w punkcie „Procedury interwencji w przypadku zagrożenia bezpieczeństwa dziecka”.
4. Personel jest szkolony z identyfikacji symptomów przemocy co najmniej raz w roku. Szkolenie to prowadzi jeden ze wspólników lub osoba przez niego wskazana.
5. Każdy członek personelu przed dopuszczeniem do realizacji obowiązków związanych
   z bezpośrednim kontaktem z dziećmi zostanie zweryfikowany zgodnie z zasadami rekrutacji opisanymi w punkcie: „Zasady bezpiecznej rekrutacji personelu” niniejszej Polityki.
6. Personel w przypadku kontaktu z dziećmi zobowiązany jest do przestrzegania kodeksu bezpiecznych relacji pacjent (dziecko)-personel, znajdujących się w załączniku nr 2 do Polityki.
7. W przypadku powzięcia informacji o wszczęciu wobec członka personelu postępowania karnego o przestępstwo przeciwko wolności seksualnej lub przestępstwo z użyciem przemocy, przestępstwo związane z udzielaniem narkotyków popełnione przeciwko dzieciom, należy niezwłocznie odsunąć go od wszelkich form kontaktu z dziećmi i przenieść na stanowisko pracy, na którym kontakt ten nie występuje lub rozważyć zakończenie współpracy z tą osobą.
8. Personel nie korzysta z prywatnych kanałów komunikacji w kontaktach z dziećmi bez wiedzy ich opiekunów prawnych. W szczególności personel nie prowadzi z dziećmi prywatnych rozmów z wykorzystaniem mediów społecznościowych lub innych komunikatorów.
9. W przypadku rozpoczęcia prywatnej rozmowy z wykorzystaniem mediów społecznościowych lub innych komunikatorów przez samo dziecko, personel nie kontynuuje rozmowy i poleca dziecku zgłoszenie się do niej/niego w miejscu wykonywania obowiązków służbowych lub
   z wykorzystaniem służbowych kanałów komunikacji zdalnej.

Zasada ta nie dotyczy sytuacji (nawet potencjalnego) zagrożenia życia i zdrowia dziecka. W takim przypadku personel może kontynuować rozmowę, lecz zobowiązany jest jednocześnie powiadomić swojego przełożonego lub kierownictwo organizacji/placówki o kontakcie z dzieckiem i przyczynach tego kontaktu. Powiadomienie powinno być w miarę możliwości dokonane pisemnie lub mailowo.

10. Personel Przychodni. regularnie poszerza wiedzę na temat możliwych czynników ryzyka krzywdzenia, zaniedbania i dyskryminacji dzieci. Osoba odpowiedzialna za politykę
    w placówce organizuje grupowe szkolenia dla nowych członków personelu z zakresu standardów ochrony małoletnich w placówce.
11. W przypadku zidentyfikowania czynników ryzyka, członkowie personelu którzy pozostają
    z dzieckiem/jego rodziną w bezpośrednim kontakcie, są zobowiązani podjąć rozmowę
    z rodzicami, przekazując informacje na temat dostępnego wsparcia i motywując ich do szukania dla siebie pomocy. W przypadku zidentyfikowania czynników ryzyka w ramach placówki personel przekazuje te informacje zastępcy kierownika Przychodni lub pielęgniarce koordynującej.
12. Placówka uzyskała o każdym członku personelu dane z Rejestru Sprawców Przestępstw na Tle Seksualnym oraz informacje z Krajowego Rejestru Karnego i rejestrów karalności państw trzecich w zakresie określonych przestępstw (lub odpowiadających im czynów zabronionych w przepisach prawa obcego) albo – w przypadkach wskazanych prawem – oświadczenia o niekaralności.

 

Wejście w życie polityki oraz informowanie

 

1. Polityka wchodzi w życie z dniem 14.08.2024r.
2. Ogłoszenie następuje w sposób  dostępny  dla  personelu, w szczególności poprzez umieszczenie na stronie internetowej: http://biegunowa.pl/ . Polityka  Ochrony Dzieci jest dostępna w formie papierowej w Rejestracji.
3. Za udostępnienie aktualnej wersji Polityki Ochrony Dzieci oraz Kodeksu Bezpiecznych Relacji  odpowiadają wspólnicy oraz osoba przez nich wyznaczona.
4. Personel potwierdza zapoznanie się z treścią Polityki własnoręcznym podpisem. Załącznik nr 3 – Lista osób
5. Szczegółowo sposób udostępniania Polityki jest opisany w Procedurze  „Zasady udostępniania Polityki Ochrony Małoletnich”.

 

Zasady udostępniania Polityki Ochrony Małoletnich

 

1. Każdy nowozatrudniony pracownik Przychodni Biegunowa lub osoba współpracująca niezależnie od formy zatrudnienia jest zapoznawana z Polityką Ochrony Małoletnich, a jej przestrzeganie deklaruje przez złożenie podpisu.
2. Osoby zatrudnione i współpracujące w okresie przed wdrożeniem Polityki Ochrony Małoletnich są zapoznane z ww dokumentem poprzez udostępnienie ich treści i potwierdzają zapoznanie się przez złożenie podpisu.
3. W przypadku aktualizacji Polityki ochrony małoletnich wspólnicy Przychodni zobowiązani są do zapoznania podległego personelu i dostarczenia dowodu zapoznania.
4. Polityka Ochrony Małoletnich jest dostępna w formie papierowej w Rejestracji.
5. Za udostępnianie aktualnej wersji Polityki wewnątrz i na zewnątrz Przychodni odpowiadają wspólnicy oraz wskazane przez wspólników osoby.

 

Monitoring Polityki ochrony małoletnich

 

1. Osobami odpowiedzialnymi za Politykę ochrony małoletnich są wspólnicy Przychodni Biegunowa oraz pracownicy administracyjni.
2. Osoby, o których mowa w punkcie poprzedzającym, są odpowiedzialne za monitorowanie realizacji Polityki, za reagowanie na sygnały naruszenia Polityki oraz za proponowanie zmian w Polityce.
3. Osoby, o których mowa w ustępie pierwszym niniejszego paragrafu, przeprowadzają wśród pracowników/współpracowników/stażystów Przychodni raz na rok ankietę monitorującą poziom realizacji Polityki. Wzór ankiety stanowi załącznik nr 4 do niniejszej Polityki.
4. Osoby, o których mowa w ustępie 1 niniejszego paragrafu, dokonują opracowania wypełnionych przez pracowników i współpracowników oraz wolontariuszy ankiet. Sporządzają na tej podstawie raport z monitoringu.
5. W razie potrzeby, wprowadzane są do Polityki niezbędne zmiany i ogłaszane pracownikom oraz współpracownikom jako nowe brzmienie Polityki.

 

 

Procedury interwencji w przypadku zagrożenia bezpieczeństwa dziecka

 

1. Zagrożenie bezpieczeństwa dzieci może przybierać różne formy, z wykorzystaniem różnych sposobów kontaktu i komunikowania.
2. Niniejszy dokument kwalifikuje zagrożenia bezpieczeństwa dzieci do następujących kategorii:

 

1. popełniono przestępstwo na szkodę dziecka (np. wykorzystanie seksualne, znęcanie się nad dzieckiem, kary fizyczne);

 

1. doszło do innej formy krzywdzenia, takiej jak np. krzyk, poniżanie, przemoc fizyczna, psychiczna, seksualna (w tym słowna) i ekonomiczna;

 

1. doszło do zaniedbania potrzeb życiowych dziecka (np. związanych z żywieniem, higieną czy zdrowiem, zaniedbywaniem ze strony wychowawców, ignorowaniem kontaktów, udostępnianiem danych osobowych dziecka i jego wizerunku).

 

3. W naszej Przychodni określono procedury interwencji w przypadku podejrzenia działania na szkodę dziecka przez:

 

1. personel i inne osoby trzecie,
2. rodziców/opiekunów prawnych,
3. inne dziecko.

 

Podjęcie interwencji – zasady ogólne

 

1. W przypadku podjęcia przez personel podejrzenia, że dziecko jest krzywdzone, członek personelu ma obowiązek niezwłocznie przekazać tę informację jednemu ze wspólników, personelowi administracyjnemu lub aktualnie przyjmującemu lekarzowi.
2. W przypadku podejrzenia, że życie dziecka jest zagrożone lub grozi mu ciężki
   uszczerbek na zdrowiu należy niezwłocznie poinformować Policję, dzwoniąc pod numer Poinformowania służb dokonuje członek personelu, który pierwszy powziął informację
   o zagrożeniu i następnie wypełnia kartę interwencji, której wzór stanowi załącznik nr 5 do niniejszej Polityki.
3. Wszyscy pracownicy placówki i inne osoby, które w związku z wykonywaniem obowiązków służbowych podjęły informację o krzywdzeniu dziecka lub informacje z tym związane, są zobowiązane do zachowania tych informacji w tajemnicy, wyłączając informacje przekazywane uprawnionym instytucjom w ramach działań interwencyjnych.
4. W przypadku, gdy podejrzenie zagrożenia bezpieczeństwa dziecka zgłosili opiekunowie dziecka, a podejrzenie to nie zostało potwierdzone, kierownictwo Przychodni informuje o tym fakcie opiekunów dziecka na piśmie.
5. W przypadku, gdy z rozmowy z opiekunami wynika, że nie są oni zainteresowani pomocą dziecku, ignorują zdarzenie lub w inny sposób nie wspierają dziecka, które doświadczyło krzywdzenia, jeden ze wspólników lub pracownik administracyjny sporządza wniosek o wgląd w sytuację rodziny, który kieruje do właściwego sądu rodzinnego - załącznik nr 5 do niniejszej Polityki.
6. W pilnych przypadkach, w sytuacjach nieobecności wspólników podmiotu osobą odpowiedzialną za prowadzenie interwencji jest pracownika administracyjny - księgowa.
7. Objawy krzywdzenia dziecka należy opisać w dokumentacji medycznej.
8. Kierownictwo placówki prowadzi rejestr interwencji. Wzór rejestru interwencji stanowi załącznik nr 6 do niniejszej Polityki. Rejestr interwencji zawiera:
9. Datę podjęcia interwencji.
10. Przesłanki do podjęcia interwencji.
11. Wskazanie, kim jest dla dziecka osoba krzywdząca.
12. Rodzaj podjętej interwencji (zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa, wniosek o wgląd w sytuację rodziny, wszczęcie procedury Niebieskie Karty).
13. Miejsce na uwagi.
14. Po podjęciu właściwych dla zdarzenia interwencji opisanych w punkcie następnym, dalsze kroki postępowania są podejmowane przez uprawnione organy (sąd, Policję, prokuraturę, OPS).

 

Zbieranie dowodów świadczących o tym, że w określonej sytuacji doszło do krzywdzenia dziecka, nie leży w zakresie odpowiedzialności Przychodni. Jest to zadanie powołanych do tego organów (policja, prokuratura), które mają obowiązek zbadania danej sprawy na skutek otrzymanego zawiadomienia. Jednakże, zgodnie z obowiązującymi przepisami, powinnością każdego, kto pracuje z dziećmi, jest zgłoszenie wszelkich uzasadnionych podejrzeń związanych z ich bezpieczeństwem. Zdarzenie, które wydaje się jednorazowym incydentem, może być tak naprawdę częścią powtarzalnego krzywdzącego zachowania.

 

Krzywdzenie ze strony personelu i inne osoby trzecie

 

1. W przypadku, gdy zgłoszono krzywdzenie dziecka przez członka personelu placówki, osoba ta zostaje natychmiast odsunięta od wszelkich form kontaktu z dziećmi (nie tylko dzieckiem pokrzywdzonym) do czasu wyjaśnienia sprawy.
2. Jeden ze wspólników lub inna wyznaczona do tego osoba przeprowadza rozmowę
   z dzieckiem i innymi osobami mającymi lub mogącymi mieć wiedzę o zdarzeniu
   i o sytuacji osobistej (rodzinnej, zdrowotnej) dziecka, w szczególności z jego opiekunami.
3. Wspólnicy lub wskazana przez nich osoba organizują spotkanie/a z opiekunami dziecka, którym przekazują informacje o zdarzeniu oraz o potrzebie/możliwości skorzystania ze specjalistycznego wsparcia, w tym u innych organizacji lub służb. Wykaz instytucji i telefonów zaufania zamieszczony jest w tabeli. „Gdzie szukać pomocy?”.
4. W zależności od ustaleń należy podjąć następujące kroki interwencyjne:
5. gdy zachowanie było jednorazowe i o niewielkiej intensywności wkroczenia w dobra dziecka należy przeprowadzić rozmowę dyscyplinującą z personelem,
6. gdy naruszenia dobra dziecka jest znaczne lub się powtarza, w szczególności gdy doszło do dyskryminacji lub naruszenia godności dziecka, rekomenduje się rozwiązanie stosunku prawnego z osobą, która dopuściła się krzywdzenia.
7. Jeżeli zgłoszono krzywdzenie ze strony osoby wyznaczonej do prowadzenia interwencji, wówczas interwencja prowadzona jest przez wspólników.
8. Jeżeli zgłoszono krzywdzenie ze strony kierownictwa placówki, wówczas działania opisane w niniejszym rozdziale podejmuje osoba, która dostrzegła krzywdzenie lub do której zgłoszono podejrzenie krzywdzenia.

 

Krzywdzenie ze strony rodziców/opiekunów/członka rodziny

 

1. W przypadku podejrzenia lub zgłoszenia, że opiekun dziecka:
2. zaniedbuje jego potrzeby psychofizyczne lub rodzina jest niewydolna wychowawczo, przez co stwarza zagrożenie dobra dziecka należy wystąpić do sądu rodzinnego właściwego ze względu na miejsce zamieszkania dziecka o wgląd w sytuację dziecka,
   1. stosuje przemoc wobec dziecka lub dopuszcza się rażącego zaniedbania należy wszcząć procedury Niebieskiej Karty.
3. W przypadku, gdy wobec dziecka popełniono przestępstwo, przez osobę poniżej
   roku życia kierownictwo placówki sporządza zawiadomienie o możliwości popełnienia przestępstwa i przekazuje je do właściwej miejscowo policji lub prokuratury. Wzór zawiadomienia znajduje się w załączniku nr 7 do Polityki.
4. Gdy zachowanie nie stanowi przemocy domowej lub nie wiemy, jak je zakwalifikować należy wystąpić do sądu rodzinnego właściwego ze względu na miejsce zamieszkania dziecka o wgląd w sytuację rodziny (załącznik nr 8).
5. W przypadku podejrzenia, że opuszczenie przez dziecko Przychodni w obecności rodzica lub opiekuna prawnego lub innej osoby bliskiej osoby będzie mu zagrażało, należy uniemożliwić oddalenie się dziecka i niezwłocznie wystąpić do sądu rodzinnego o wydanie odpowiednich zarządzeń opiekuńczych oraz poinformować Policję.
6. Zawiadomienie o podejrzeniu popełnienia przestępstwa powinno zawierać:
   1. dane pokrzywdzonego – imię, nazwisko, adres zamieszkania, PESEL lub datę urodzenia
   2. dane potencjalnego sprawcy – imię, nazwisko, adres zamieszkania, o ile to możliwe PESEL, data urodzenia, relacja wobec dziecka (ojciec, matka)
   3. szczegółowy opis zdarzenia (okoliczności, wyniki badania, opis obrażeń)

 

Procedura Niebieska Karta

1. Osoba wszczynająca procedurę dokonuje wstępnej diagnozy sytuacji w związku z zaistnieniem uzasadnionego podejrzenia stosowania przemocy domowej i przeprowadza rozmowę z osobą doznającą przemocy domowej, a także, w miarę możliwości, z osobą stosującą przemoc.

 

Następnie wypełnia formularz Niebieska Karta – A.

 

2. Niebieska Karta A zawiera m.in.:

• dane osoby/osób doznających przemocy domowej,
• dane osoby/osób stosujących przemoc,
• tabelę z formami przemocy fizycznej, psychicznej, seksualnej, ekonomicznej, za pośrednictwem środków komunikacji elektronicznej i innymi niedopuszczalnymi zrachowaniami, w której należy zaznaczyć formę zaistniałej przemocy w danej rodzinie,
• informacje dotyczące uszkodzenia ciała,
• dane dotyczące ewentualnej wcześniejszej realizacji procedury „Niebieskie Karty”,
• dane świadków przemocy,
• działania interwencyjne oraz dodatkowe informacje.

3. Po wypełnieniu Niebieskiej Karty – A, należy ją opatrzyć podpisem osoby dokonującej zgłoszenia i odesłać do Zespołu Interdyscyplinarnego właściwego dla miejsca zamieszkania osoby doświadczającej przemocy domowej. Przesłanie Niebieskiej Karty powinno nastąpić w ciągu 7 dniu od dnia wszczęcia procedury.
4. Podczas spisywania Niebieskiej Karty formularza A, powinien być przekazany formularz Niebieska Karta B. Druk zawiera pouczenie o tym, czym jest przemoc w rodzinie, kto może być osobą doświadczającą przemocy w rodzinie, jakie istnieją formy przemocy, obowiązkach Policjanta w sytuacji stania się świadkiem przemocy, obowiązkach prokuratora, wskazuje zachowania zakazane.

 

Postępowanie w przypadku podejrzenia przemocy / naruszenia ze strony innego dziecka

 

1. W przypadku, gdy dziecko doznaje innej formy krzywdzenia na jego szkodę ze strony innego dziecka należy wystąpić do sądu rodzinnego o wgląd w sytuację dziecka krzywdzącego.
2. Jeżeli osobą podejrzewaną o krzywdzenie jest dziecko w wieku do 17 lat, a jego zachowanie stanowi czyn karalny, należy ponadto poinformować właściwy miejscowo sąd rodzinny lub policję poprzez pisemne zawiadomienie.
3. Jeżeli osobą podejrzewaną o krzywdzenie jest dziecko powyżej lat 17, a jego zachowanie stanowi przestępstwo, wówczas należy poinformować właściwą miejscowo jednostkę policji lub prokuratury poprzez pisemne zawiadomienie.

 

Zasady ochrony danych osobowych dziecka

 

1. Dane osobowe dziecka podlegają ochronie na zasadach określonych w Rozporządzeniu Parlamentu Europejskiego i Rady (UE) 2016/679 z dnia 27 kwietnia 2016 r. w sprawie ochrony osób fizycznych w związku z przetwarzaniem danych osobowych i w sprawie swobodnego przepływu takich danych oraz uchylenia dyrektywy 95/46/WE (ogólne rozporządzenie o ochronie danych) (Dz. U. UE. L. z 2016 r. Nr 119, str. 1 z późn. zm.).
2. Personel ma obowiązek zachowania w tajemnicy danych osobowych, które przetwarza, oraz zachowania w tajemnicy sposobów zabezpieczenia danych osobowych przed nieuprawnionym dostępem.
3. Dane osobowe dziecka są udostępniane wyłącznie osobom i podmiotom uprawnionym na podstawie odrębnych przepisów.
4. Wszyscy pracownicy i współpracownicy przed podjęciem pracy lub współpracy są obligatoryjnie szkoleni z przepisów i zasad dotyczących ochrony danych osobowych.

 

Zasady bezpiecznego korzystania z internetu i mediów elektronicznych

 

1. Infrastruktura sieciowa Przychodni nie umożliwia dostępu do Internetu Pacjentom.
2. Pacjent ma prawo korzystać na terenie Przychodni z telefonu komórkowego oraz innych urządzeń elektronicznych, o ile korzystanie z ww. urządzeń nie zakłóca spokoju innych Pacjentów oraz korzystanie z ww. urządzeń nie wpływa negatywnie na proces diagnostyczno-terapeutyczny.
3. Pacjenci posiadają telefony komórkowe oraz inny sprzęt elektroniczny na własną odpowiedzialność i za zgodą rodziców/opiekunów prawnych.
4. Przychodnia nie ponosi odpowiedzialności za zaginięcie lub zniszczenie, czy kradzież sprzętu.
5. Nagrywanie dźwięku i obrazu za pomocą telefonu lub innych urządzeń jest możliwe jedynie za wyraźną zgodą osoby nagrywanej lub fotografowanej. Niedopuszczalne jest nagrywanie lub fotografowanie czynności medycznych, personelu medycznego oraz innych pacjentów.
6. W przypadku zauważenia przez personel odtwarzania niebezpiecznych treści na urządzeniach prywatnych, fakt ten podlega zgłoszeniu rodzicowi/opiekunowi celem wdrożenia działań zapobiegawczych.

 

Zasady bezpiecznej rekrutacji personelu

 

1. Podczas rekrutacji personelu bierze się pod uwagę m.in. wykształcenie, uprawnienia, kwalifikacje zawodowe, przebieg dotychczasowego zatrudnienia kandydata/kandydatki.
2. Każdy kandydat/kandydatka do pracy lub współpracy w jakiejkolwiek innej formie (umowa cywilnoprawna, wolontariat, praktyka zawodowa, staż itp.) podlega weryfikacji w Rejestrze Sprawców Przestępstw na Tle Seksualnym. Weryfikacja w Rejestrze musi odbyć się przed dopuszczeniem do wykonywania obowiązków i zleconych zadań.
3. Za sprawdzenie w Rejestrze odpowiadają wspólnicy wspólnicy Przychodni Biegunowa lub wskazana przez nich osoba. Wydruk z Rejestru przechowywany jest w aktach osobowych pracownika lub w analogicznej dokumentacji dotyczącej osoby współpracującej na podstawie umowy cywilnoprawnej/ wolontariusza/praktykanta/ stażysty.
4. Kandydat/kandydatka mający bezpośredni kontakt z dzieckiem ma obowiązek dostarczyć informacje z Krajowego Rejestru Karnego o niekaralności w zakresie przestępstw określonych
   w rozdziale XIX i XXV Kodeksu karnego, w art. 189a i art. 207 Kodeksu karnego oraz w ustawie
   z 29.07.2005 r. o przeciwdziałaniu lub za odpowiadające tym przestępstwom czyny zabronione określone w przepisach prawa obcego.
5. Jeżeli osoba posiada obywatelstwo inne niż polskie wówczas przedkłada informacje
   z rejestru karnego państwa obywatelstwa. Jeżeli prawo państwa, z którego ma być przedłożona informacja o niekaralności nie przewiduje wydawania takiej informacji lub nie prowadzi rejestru karnego, wówczas kandydat/ kandydatka składa pod rygorem odpowiedzialności karnej oświadczenie o tym fakcie.
6. W przypadku niemożliwości przedstawienia kandydat/kandydatka informacji o niekaralności, zobowiązany jest do złożenia oświadczenia o niekaralności. Wzór oświadczenia o niekaralności stanowi załącznik nr 9 do Polityki.
7. Pod oświadczeniami składanymi po rygorem odpowiedzialności karnej składa się oświadczenie o następującej treści: Jestem świadomy/a odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia. Oświadczenie to zastępuje pouczenie organu o odpowiedzialności karnej za złożenie fałszywego oświadczenia.
8. Każdy kandydat/kandydatka składa oświadczenie o państwie/ach zamieszkiwania
   w ciągu ostatnich 20 lat, innych niż Rzeczypospolita Polska i państwo obywatelstwa, złożone pod rygorem odpowiedzialności karnej (obowiązek dotyczy również obywateli polskich). Wzór oświadczenia stanowi załącznik nr 10 do niniejszej Polityki.

 

Odsłony: 0